Definicja przestępstwa w kodeksie karnym

Pojęcie przestępstwa definiuje już art. 1 kodeksu karnego. W przepisie tym wymienione są przesłanki, które muszą zostać kumulatywnie spełnione, aby dany czyn człowieka uznać za przestępstwo. Zachowanie stanowiące czyn przestępczy może polegać zarówno na działaniu jak i na zaniechaniu (w przypadku, gdy prawo nakazuje działać, np. przestępstwo polegające na nieudzieleniu pomocy ofierze wypadku).

Przesłanki przestępstwa 

Podstawowym warunkiem uznania zachowania człowieka za przestępstwo jest to, aby zachowanie to stanowiło czyn bezprawny. O bezprawności czynu mówimy wówczas, gdy jest on zabroniony przez ustawę obowiązująca w chwili jego popełnienia (jest to również związane z zasadą niedziałania prawa w wstecz), a jednocześnie nie występują okoliczności wyłączające bezprawność takie jak kontratypy (obrona konieczna, stan wyższej konieczności). Prawno-materialna ocena skutków zaistnienia kontratypów budzi spór w doktrynie. Nie jest przedmiotem niniejszego artykułu jego omówienie. Nie mniej jednak w każdym wypadku wystąpienie kontratypu skutkuje brakiem ukarania sprawcy czynu. Kolejny elementem warunkującym uznanie czynu za przestępstwo jest stopień jego społecznej szkodliwości, który musi być wyższy niż znikomy. Nie jest zatem przestępstwem czyn zabroniony, którego szkodliwość jest znikoma, lub niższa niż znikoma. Elementem obligatoryjnym przestępstwa jest również wina sprawcy. Wina sprawcy jest przejawem stosunku psychicznego sprawcy do popełnionego zachowania, które może być zakwalifikowane jako przestępstwo. Jest to tak zwana „osobista zarzucalność” polegająca na rozważeniu, czy w danej konkretnej sytuacji obywatel o postawie konformistycznej w stosunku do obowiązującego porządku prawnego postąpiłby inaczej. W przypadku przestępstw skutkowych polegających na zaniechaniu odpowiedzialność sprawcy jest również uzależniona od tego, czy ciążył na nim szczególny obowiązek prawny w zakresie zapobiegnięcia skutkowi. Jeżeli taki obowiązek istniał możemy mówić o przestępstwem (jeżeli są spełnione pozostałe przesłanki). Obowiązek taki ciąży między innymi na funkcjonariuszach policji i innych służb, którzy mają obowiązek ochrony życia i zdrowia obywateli.

Pomoc obrońcy z Kancelarii

Osoby oskarżone oraz podejrzane może w toku postępowania reprezentować obrońca. Funkcje tę może pełnić adwokat lub radca prawny. Skorzystanie z pomocy obrońcy zapewnia, że osoba w toku postępowania rzeczywisty lub domniemany sprawca będzie korzystał z ochrony prawnej świadczonej przez profesjonalnego prawnika, którego obowiązuje obowiązek przestrzegania tajemnicy. Kancelaria Radcy Prawnego J. Orłowskiej-Pączek znajduje się w Jarosławiu, Przeworsku oraz Rzeszowie.