Na czym polegają formy stadialne popełnienia przestępstwa? 

Kodeks karny penalizuje zarówno samo popełnienie zachowania przestępczego, jak i pewne czynności, które do popełnienia przestępstwa mają prowadzić. W takich przypadkach mówimy o formach stadialnych popełnienia przestępstwa jako pewnych etapach, procesach które mają prowadzić do popełnienia przestępstwa.

Usiłowanie popełnienia przestępstwa 

Usiłowanie popełnienia przestępstwa polega na tym, że sprawca swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do popełnienia przestępstwa, jednak z jakich powodów dokonanie przestępstwa nie następuje (np. próbuje ukraść rzecz, jednak mu się to nie udaje). Możemy mówić o usiłowaniu udolnym, gdy rzeczywiście popełnienie przestępstwa było możliwe, jak i usiłowaniu nieudolnym, które następuje wówczas gdy sprawca próbuje popełnić przestępstwo jednak jest to niemożliwe (np. strzela do człowieka z ślepej amunicji myśląc, że strzela z ostrej). Co do zasady usiłowanie jest zagrożone taką samą karą co sprawstwo, z tym zastrzeżeniem , że w przypadku nieudolnego usiłowania Sąd może, ale nie musi zastosować nadzwyczajnego złagodzenia kary. Usiłujący ma jednak pewne możliwości, aby całkowicie uniknąć kary. Przede wszystkim nie podlega karze osoba, która usiłowała popełnić przestępstwo, jednak dobrowolnie od tego zamiaru odstąpiła, lub w przypadku przestępstw skutkowych dobrowolnie zapobiegła skutkowi wynikającemu z przestępstwa (np. ostrzegła pokrzywdzonego o tym, że grozi mu duże niebezpieczeństwo). Warunkiem jest jednak skuteczne zapobieżenie skutkowi, jeżeli sprawcy to się nie uda, lecz dobrowolnie próbował Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.

Przygotowanie do popełnienia przestępstwa 

Przygotowanie polega na tym, że sprawca wykonuje czynności, które mają prowadzić do popełnienia przestępstwa (np. osoba zamierzająca wprowadzać do obrotu gospodarczego fałszywe banknoty kupuje odpowiedni papier i sprzęt poligraficzny oraz nawiązuje kontakt w tym celu ze specjalistą od poligrafii i fałszowania dokumentów), w szczególności zbiera informację czy też wchodzi w porozumienie z inną osoba. W przeciwieństwie do usiłowania co do zasady przygotowanie nie jest karalne, chyba że ustawa stanowi inaczej. Oznacza to, że karalność usiłowania dla każdego przestępstwa musi wprost wynikać z przepisów prawa rangi ustawowej. Nie podlega karze za usiłowanie również osoba, która dobrowolnie odstąpiła od zamierzonego czynu zabronionego (między innymi zniszczył przedmioty służące do popełnienia przestępstwa). Nie podlega również karze osoba ta w przypadku gdy dobrowolnie zapobiegła czynowi zabronionemu (w przypadku gdy weszła w porozumienie z inną osobą), a gdy nieskutecznie próbowała zapobiec skutkowi tego czynu Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.

Indywidualna porada prawna 

Jeżeli chcesz uzyskać więcej informacji zachęcam do zasięgnięcia porady adwokata lub radcy prawnego, którzy to prawnicy mogą pełnić funkcję obrońcy w sprawach karnych. Kancelaria Radcy Prawnego na stronie, której się znajdujesz ma swoje biura w Jarosławiu, Rzeszowie oraz Przeworsku.