Ryzyko pracodawcy

 Na pracodawcy ciąży w pewnym zakresie ryzyko o charakterze socjalnym. Przejawia się to między innymi w obowiązku opłacania wynagrodzenia za okres choroby. Pracodawca nie jest jednak zobowiązany do wypłacania ww. świadczenia przez nieograniczony czas, a jedynie przez ściśle określoną ilość dni w roku. W przypadku pracowników którzy nie ukończyli 51 r. życia wynagrodzenie chorobowe przysługuje za okres 33 dni w roku kalendarzowym, po ukończeniu ww. wieku okres ten ulega redukcji do 14 dni. Warto również zauważyć, że okresy choroby pracownika w danym roku kalendarzowym podlegają zsumowaniu. Nie oznacza to jednak że po upływie tych okresów pracownik jest pozbawiony prawa do świadczeń, gdyż wówczas przysługuje mu co do zasady prawo do zasiłku chorobowego finansowanego ze środków pozostających w dyspozycji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Prawo do tych świadczeń jednak również nie jest nieograniczone w czasie.

Jak ustalić wynagrodzenie?

  Wynagrodzenie za okres choroby oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu wysokości zasiłku chorobowego. Wynagrodzenie to stanowi co do zasady 80 % wynagrodzenia przysługującego pracownikowi przed chorobą. W sytuacji gdy pracownik otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie kwota ta będzie stanowić podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego. Jeżeli natomiast oprócz stałej części wynagrodzenia pracownik otrzymuje świadczenia zmienne, np. premie uznaniowe to wówczas przy ustaleniu wynagrodzenia stanowiącego podstawę zasiłki za okres choroby pracownika należy wziąć pod uwagę wynagrodzenie otrzymane przez pracownika w ostatnich trzech miesiącach poprzedzających chorobę, a w przypadku znacznych wahań wynagrodzenie z ostatnich dwunastu miesięcy. Kwota otrzymanego przez pracownika wynagrodzenia chorobowego jest również pomniejszona o należne składki na upieczenie społeczne, które wynoszą 13,71 % wynagrodzenia brutto. W sytuacji gdy pracodawca nie wypaca dobrowolnie  wynagrodzenia chorobowego pracownik może skierować sprawę do Sądu wytaczając powództwo. W sprawie takiej minimalne wynagrodzenie adwokata lub radcy prawnego jest zależne od wartości żądania i wynosi 3/4 stawki podstawowej z rozporządzenia. Przy ustaleniu wysokości tego wynagrodzenia prawodawca wziął pod uwagę trudną sytuacje pracowników najemnych.

Ochrona praw pracownika

  Warto również zauważyć, ze pracodawca nie może rozwiązać z pracownikiem stosunku pracy z powodu choroby pracownika, z pewnymi wyjątkami. Inaczej jest w przypadku umów cywilno-prawnych, które jeżeli przewidują takie postanowienie jest ono co do zasady skuteczne. Kancelaria w Przeworsku, Jarosławiu oraz Rzeszowie pomaga pracownikom w zakresie ochrony ich słusznych praw gwarantowanych przez prawo pracy.